Wat als ouders het niet eens zijn over wat het beste is?

Blog van Juultje Holla

“Zeg maar niet tegen hem dat ik dat gezegd heb”. Hem is Mark, de ex van Sylvia. Ooit moeten ze elkaar leuk gevonden hebben. Na jaren van zorgen over en voor hun zoon werden de meningsverschillen steeds groter. Wie heeft er gelijk? Bij wie toets je als ouder van een zorgintensief kind je mening? De belevingen van ouders om je heen staan immers zo ver van jouw eigen ervaringen af.

Mark denkt dat zijn zoon beter af is op een zorgboerderij. Sylvia denkt dat haar zoon thuis het best tot zijn recht komt. De zoon van Mark is thuis ongelukkig. De zoon van Sylvia zou ongelukkig zijn op een zorgboerderij.

Hoe krijg je de ouders weer op één lijn?

Ouders kennen hun kind vaak het best. In het geval van Erik, de zoon van Mark en Sylvia, lijkt het echter om twee verschillende personen te gaan. Wie is Erik? Wat wil hij zelf? Is er een manier om zijn ouders weer op één lijn te krijgen? En hoe verhoud ik me als cliëntondersteuner tot beide partijen?

Gelukkig staan zowel Mark als Sylvia open voor een gesprek. Ik bel via de zorgaanbieder van de dagbesteding een systeemtherapeut. Hij praat meerdere keren met hen, apart en samen. Langzaam verandert “Zeg dat maar niet tegen hem/haar” naar “laten we het daar samen over hebben”. Hun huwelijk redden hoeft niet, maar inzien dat ze allebei van Erik houden en voor hem het beste willen helpt enorm.

De toekomstplanning 

Een paar maanden later leid ik met een collega een persoonlijke toekomstplanning met Erik, Mark, Sylvia en een paar andere betrokkenen. Op een positieve manier bespreken we wie Erik is, wat belangrijk voor hem is, en een gezamelijke visie voor de toekomst. Erik laat ons met zijn reacties zien wat hij er van vindt. Sylvia en Mark weten daarom beide dat ze op het goede spoor zitten.

Als cliëntondersteuner bepaal ik nooit zelf voor een persoon of diens ouders wat de beste oplossing is. Dat kan ik niet weten. Ik luister eerst, dan pas ga ik zoeken naar de mogelijkheden. Het helpt als alle betrokkenen op één lijn zitten. Dan staan ouders het sterkts en lukt het beter passende zorg te vinden. In dit gezin was het hard werken om die lijn te vinden. Nu, met een gezamenlijk doel voor ogen, kan ik pas echt voor Erik aan de slag.