Van de hel naar de hemel

Blog van Angela

Ik ontmoet Hans die al enige tijd in een verpleeghuis woont. Met zijn 56 jaar en zijn bijzonder complexe zorg is hij daar diepongelukkig. Naast al zijn lichamelijke problemen speelt er ook veel op persoonlijk gebied. Hij heeft zijn geloof in de meeste mensheid verloren vooral in de medische wereld en alle tegenslagen hebben hem cynisch gemaakt waardoor hij bij vlagen moeite heeft om op een prettige manier te reageren.

Zijn jarenlange gevecht tegen instanties, omgaan met complicaties, niet begrepen en gehoord worden, wonen in een lijf van een 85 jarige hebben de nodige sporen achtergelaten. Maar hem ook strijdbaar gemaakt om iets aan zijn situatie te veranderen voor de tijd die hem nog rest in het leven.

Op zoek naar een woning waar Hans zich thuis voelt

Hans vraagt mij om hem te ondersteunen bij het vinden van een nieuwe woonplek. Dat is een enorme uitdaging. Dat hij niet thuishoort in zijn huidige woonomgeving waar ze niet gewend zijn aan kritische bewoners is duidelijk. Maar waar kan hij wel een goede kwaliteit leven leiden waar de zorg die hij nodig heeft geboden kan worden? We maken samen een lijst met woonwensen. Hans komt zelf met de oplossing. Hij heeft een echtpaar gevonden, Annelies & Frans, die een zorg onderneming hebben: 2 kleinschalige woonlocaties voor mensen met Dementie. De doelgroep zou je niet echt als een aansluiting bij Hans verwachten, maar hij krijgt een eigen kamer met alles wat hij nodig heeft. En het idee is dat hij een bijdrage gaat leveren en iets terug wil doen door te helpen. Er worden gesprekken gevoerd en alle ins en outs worden besproken, waarna het besluit wordt genomen om er met zijn allen voor te gaan.

Het onvermijdelijke administratieve traject

En dan begint het administratieve traject wat zo ongebruikelijk is dat alle instanties die we tegenkomen handelingsverlegen zijn en niet goed weten hoe ze hier mee om moeten gaan. Het is namelijk normaal dat als je opgenomen bent in een WLZ instelling dit vrijwel nooit meer wordt omgezet naar een situatie als wonen zoals thuis. In dat geval heb je met een WLZ indicatie ook te maken met allerlei andere wetten om een en ander vergoed te krijgen. Alle hulpmiddelen, medicatie, behandelaars, vervoersmiddelen brengen we in kaart en het is een hele puzzel om te duiden wat er bij wie hoort. Ook voor mij als cliëntondersteuner is het een zoektocht binnen alle wetten: de WMO, WLZ en de ZVW. Hans is zelf actief in het verzamelen van alle gegevens, het maken van een map met al zijn gegevens en laat aan mij het onderhandelen en het regelen met de instanties over. Het is een hele klus waar ik intensief bij betrokken ben en wat heel wat telefoontjes en regelwerk kost. Maar we gaan ervoor.

Hans heeft zijn leven weer terug

Ik zie dat de op handen zijnde verandering veel energie geeft bij Hans, maar ook veel energie kost. Hij wil zo snel als mogelijk verhuizen, maar vergeet soms dat zijn energie behoorlijk beperkt is. Even dimmen en uitrusten is dan echt nodig. Na 2 maanden vindt de verhuizing al plaats. In mijn contacten met Hans voel en hoor ik de verandering. Hij gaat dagelijks met zijn booster op pad om groente te halen en boodschappen te doen voor zijn woongroep. Hij wordt overal bij betrokken en neemt deel aan de samenleving en heeft zijn leven weer terug, geeft Hans aan.

Geloof in de mensheid is weer terug

Er wordt een pakket bezorgd met een brief. Het komt van Hans waarin hij aangeeft dat de beste dingen in het leven de mensen zijn en de mooie plekken waar je bent geweest, dat gold niet voor Hans de laatste jaren. Hij bedankt mij en de mensen die hem hebben geholpen en geeft aan dat door onze steun hij weer een beetje geloof heeft in de mensheid. Het kan dus ook anders.

Het resultaat is alle energie en tijd meer dan waard

Hij is van de hel in de hemel gekomen, in het pakket zitten zijn eerste koekjes die hij heeft gebakken en daar geniet ik letterlijk en figuurlijk van. Het was alle tijd en energie zeker waard en er blijven diverse obstakels spelen en ik ben ervan overtuigd dat we daar zeker uitkomen.