Je hoeft het niet alleen te doen

Blog van Jolien

‘Het gaat nog heel goed met mijn vader hoor.’ Zo begint een zoon als hij ClientondersteuningPlus belt omdat hij wil weten wat nu wijsheid is. Vader heeft namelijk wel zorg nodig, alleen is de aanvraag voor langdurige zorg afgewezen. Vader is nog zelfredzaam genoeg. ‘Het voorstel is om hem op een wachtlijst voor een verpleeghuis te plaatsen’, vertelt de zoon verder. ‘Wat moet ik daarmee?’ Ik luister, stel meer vragen en denk: wat goed dat deze zoon belt.

Hulpvraag

Zoon vraagt om ondersteuning bij het inzetten van meer zorg voor vader. Hij vertelt dat hij om de dag op bezoek gaat bij zijn vader. Dagelijks hebben ze contact over de app. Zijn vader is steeds minder mobiel, vergeetachtig en rolstoelafhankelijk. Hij woont, sinds moeder is overleden, alleen. Zoon en vader benoemen alles wat goed gaat, deze mensen geven aandacht aan de goede dingen in het leven. Is de afwijzing voor langdurige zorg wel terecht? We plannen een afspraak in.

Niet klagen, maar doen!

Tijdens de afspraak merk ik dat vader en zoon de instelling hebben om “niet te klagen, maar gewoon te doen”. Ze geven aan zo te zijn opgevoed. Voor mij als clientondersteuner is het belangrijk om door te blijven vragen. Deze mensen zien zelf namelijk niet goed wat er speelt. Ze vinden dat het allemaal wel goed gaat. Ook al merken ze wel dat er meer zorg nodig is. Ik vraag aan vader: ‘Bent u zelfredzaam?’. Vader haalt zijn schouders op: ‘Jawel. Soms ben ik een uur bezig om naar het toilet te gaan. Ik val ook wel eens, Maar ik alarmeer dan niet.’ Om hulp vragen blijkt lastig.

Toch wel?

‘Meneer, wat doet u gedurende de dag?’ Vader denkt na, hij kijkt films op Netflix. ‘Ja’, valt zoon bij, ‘ we appen daar dan over’. Plotseling zie ik vaders stemming veranderen, zijn ogen lopen vol. ‘Ik doe verder niks’ zegt hij dan. ‘Gedurende de dag ben ik, nu ik erover nadenk, eenzaam. De meeste tijd ben ik bang om te vallen wanneer ik me verplaats.’ We praten rustig verder en komen nu tot de kern. Er zijn wel degelijk problemen op het gebied van zelfredzaamheid en zeer zeker rond welzijn. De manier waarop deze mensen in het leven staan maakt dat er een verkeerd beeld is ontstaan. Door mijn ervaring in de ouderenzorg heb ik de juiste vragen kunnen stellen. Hierdoor kan ik nu een goede onderbouwing schrijven en ondersteunen bij het aanvragen van langdurige zorg.

Bij twijfel, altijd bellen!

Het telefoontje van zoon heeft veel dingen in gang gezet. Ze zijn het gesprek over vaders toekomst en welzijn met elkaar aangegaan. Vader staat op de wachtlijst bij een verpleeghuis naar zijn keuze. Tot die tijd is er meer zorg thuis inzetbaar.

Wat ik zo mooi vind aan mijn werk? Vader en zoon hebben samen gehuild, zijn eerlijk geweest en worden nu allebei ontlast en hun welzijn gaat omhoog!