Een klein probleempje….

Blog van Erwin Eijkelkamp

“Kunt u mij misschien helpen met een klein probleempje?”, vroeg Marjan bij ons eerste contact. Zij wilde wat zaken regelen voor haar broer, hij had nogal wat pech gehad. Want als je vrouw en kinderen bij je weggaan, terwijl je met hartklachten, epileptische aanvallen, desoriëntatie en schulden achterblijft, kun je niet echt van een zorgeloos bestaan spreken. En toen kwam het Zorgkantoor er ineens bij.

Gelukkig was daar zijn zus Marjan die -tussen har drukke gezinsleven door- hem zo goed en zo kwaad als dat ging bijstond. Met zijn PGB-administratie, met het zoeken naar zorgverleners en met het wegwerken van zijn schulden. En toen meldde het Zorgkantoor zich ook nog. Er zou ineens iets niet in de haak zijn met de inzet van de hulpverleners en er werd een onderzoek ingesteld; wat was hier precies aan de hand?

Marjan zag zichzelf al in het beklaagdenbankje staan; een toeslagenaffaire lag op de loer en het maakte haar heel onrustig. Gelukkig had het Zorgkantoor haar ook gewezen op de mogelijkheid om een onafhankelijk cliëntondersteuner in te schakelen en zo kwam ze bij mij terecht. ‘Ik ben juist zo zorgvuldig’ vertelde ze. ‘Ik heb nota bene contact gehad met het Zorgkantoor en met Per Saldo over de inzet van de zorgverleners. En dan nu een administratief onderzoek?’

Oplopende schulden

Doordat Marjan alles zorgvuldig had bijgehouden en door de duidelijke brief die we samen hadden opgesteld, werd het aangekondigde administratieve onderzoek stopgezet; het Zorgkantoor accepteerde de uitleg. Eind goed al goed zou je denken. Maar al gaande de gesprekken viel het me op dat Marjan niet een klein beetje druk was met haar broer. Want de man had eigenlijk voortdurend iemand in z’n buurt nodig en dat regelde zij allemaal met familieleden en kennissen. Hij had oplopende schulden, een te hoge CAK-bijdrage, zijn officiële scheiding werd gefrustreerd door z’n (ex-)vrouw met grote financiële gevolgen en zijn gezondheid nam -mede door alle stress- zichtbaar af. En, oh ja: zelf had ze een nieuwe baan, 3 pubers, een echtgenoot en een moeder die wat klungelde met de gezondheid.

Dus ging ik vragen stellen en vroeg door om erachter te komen wat er allemaal speelde. Marjan kon haar hart luchten over haar verdriet, het regelwerk en de ingewikkelde situatie. En ik kon de situatie overzichtelijk en dus behapbaar voor haar maken.
Samen hebben we een advocaat ingeschakeld om de scheiding van haar broer en schoonzus in gang te zetten. We gingen bellen met het CAK om een betaalregeling te treffen en de eigen bijdrage aan te passen. Bij het Zorgkantoor werd extra budget aangevraagd om wat huishoudelijke ondersteuning te kunnen bieden en we gingen op zoek naar een geschikte zorgaanbieder.

Rust is terug

Nu zijn we een paar maanden verder en de rust is een beetje teruggekeerd. Marjan overziet het allemaal wat beter, de zorg om haar broer is stukken lager en met hem gaat het ook veel beter nu hij in een wat rustiger vaarwater zit. En Marjan? Die is zo blij dat ze geholpen werd en dat het nu wat beter gaat met haar en met haar broer. Ze was alleen liever wat eerder met ons in contact gekomen, dat had haar vast wat minder grijze haren opgeleverd.

Loopt u ook vast met allerlei zaken en vragen rondom de zorg voor uw naaste? Neem dan eens contact met ons op, want wij kunnen u écht wat kopzorgen uit handen nemen! Neem dan gerust contact met ons op.